Zondagoverpeinzing

Het doet me goed om op deze zondag als een van de eerste dingen van de dag te merken dat Frank Rich het in de New York Times met me eens is over de inhoud van de memo's over martelen. Zijn artikel heet 'the banality of the bush white house evil'. Hannah Arendt schreef ooit het boek 'the banality of evil' naar aanleiding van het proces tegen Adolf Eichmann in Jerusalem, 1963. Ongelooflijk, schreef ze, dat zo'n banale man zoveel kwaad op zijn geweten had. Eichman was de man die het transport van joden naar de vernietigingskampen regelde in de Tweede Wereldoorlog. Hij deed slechts zijn werk en liet de treinen op tijd rijden. De holocaust en de daders zijn tot op de dag van vandaag onderwerp van wetenschappelijke twisten.

Nu er dus sterke aanwijzingen zijn dat de regering Bush mensen liet martelen om zo aan een connectie tussen Saddam Hoessein en Al Qaida te komen, ontkom je niet aan de daarachter liggende vraag: en waarom moest dat dan zo nodig?
Alan Greenspan had het korte antwoord: olie. Het wat langere antwoord ligt in de neoconservatieve ideologie, zoals die werd uitgedragen in het 'project for the new american century'. Heel kort gezegd was het PNAC een verzameling rabiate halvegaren zoals Paul Wolfowitz, Robert Kagan en Bill Kristol, die oprecht geloofden dat de VS in staat zouden zijn het Midden-Oosten tot een democratische regio om te vormen door er oorlog te gaan voeren.
Onder een zeldzaam incompetente president en de bureaucratisch zeer onderlegde, dodelijk cynische vice-president Dick Cheney kregen deze bureaustrategen de kans om hun denkbeelden in de praktijk om te zetten.
Dat is wel genoeg banality of evil voor vandaag.

Voordat ik ga fietsen wil ik wel alvast de primeur van het weekend opschrijven: de uitbraak van een gevaarlijke griep in Mexico is natuurlijk niets anders dan een samenzwering van precies de boven omschreven machten. Het is een afleidingsmanoeuvre om aan de lange arm van de wet te ontkomen.