today's wisdom

"we are being fooled all the time, by people who have an interest in fooling us and the means and resources to do so"

woensdag 22 september 2010

What the fuck is er met die editors aan de hand? Daniel Lanois over zijn werk met Neil Young

Moet je dit eens kijken. Een filmpje dat ik vond over het nieuwe album van Neil Young. Interview met Daniel Lanois, de producer.



Kan iemand die editors even vertellen dat ik wel wat wil hebben om naar te kijken? Je mag het beeld wel een PAAR tellen stil laten staan. Ik bedoel, de aandachtsspanne is aan het dalen en zit inmiddels onder de twee minuten geloof ik, maar dat is nog heel wat anders dan elke tweetiende seconde een beeldwissel en dat geschud van die handheld camera's, om over het andere quasi-kunstzinnige digitale gerotzooi niet te spreken. Ja, je kunt een hoop met Final Cut zes. Zeven. Weet ik veel.

Overigens kijk ik liever naar kunst dan dat ik naar mensen luister die er over praten. Ik luister ook liever naar muziek dan dat ik er over hoor praten. Hetzelfde geldt voor films, auto's, vrouwen, politiek, religie, sport en vooral wijn. God damn it. Ik hou helemaal niet van gepraat, en de meeste muziek is ook maar herrie.

maandag 20 september 2010

Le Noise/Twisted Road - Nieuw album van Neil Young

Enigszins gerustgesteld in mijn niet aflatende interesse voor Neil Young doordat ik er achter kwam dat het literaire genie Michel Houellebecq zichzelf ook tot supporter verklaarde, wacht ik vol ongeduld op het nieuwe album van de rocklegende, dat eind deze maand gaat uitkomen. Houellebecq heeft er trouwens, zo echt op z'n Frans, helemaal niets van begrepen. Als hij een beetje kennis had genomen van het leven van Neil Young, zijn eerste huwelijk en zoon Zeke, zijn tweede huwelijk en zoon Ben, beide spastisch en gehandicapt (de een aanmerkelijk meer dan de ander trouwens), had Houellebecq niet de woorden 'doelloos' en 'ongericht' op papier gezet om de carrière van Neil Young te omschrijven. Aan de andere kant, het moet gezegd, zijn kennis van het oeuvre van Young is encyclopedisch (hij weet meer dan ik) en zijn omschrijvingen van Neil's gitaarspel en composities zijn doeltreffend en lovend.

Anyway, een samenwerking tussen Neil Young en Daniel Lanois geeft hoop op het beste. Maar ja, het kan ook zomaar weer zoiets als 'Robbie Robertson' worden. Wat een soepzooi was dat. 1988 is een tijdje terug, dat is ook weer waar. En Neil Young is niet zo'n volgevreten charlatan als Robertson toen was.

Lanois deed z'n werk met Bob Dylan ('Oh Mercy'), U2, Emmylou Harris en Willie Nelson. Hij zoekt ze wel uit. De produktie van Daniel Lanois kenmerkt zich door een open, authentieke sound. Hij gebruikt grote oude microfoons en analoge apparaten in het opnameproces. Hoe hij mixt en mastert weet ik niet. Misschien eens wat meer lezen. Als ik tijd had, mensen, als ik tijd had...

Laten we luisteren naar Neil Young. De titel is alvast weer raak: Angry World. Nou en of. Waar moeten we naar toe met al die agressie? Het lijkt wel 1912. Dat zegt Neil trouwens niet, dat zeg ik. Neil dus. Over titels gesproken: de oorspronkelijke titel van het album zou 'Twisted Road' zijn. Beter dan Le Noise, maar nog steeds niet veel. Here we go: