Youtube zorgt steeds weer voor verrassingen. Ik weet meestal niet eens hoe ik bij zulke filmpjes terecht kom en echt veel tijd besteed ik er toch ook niet aan.
Maar allemachtig zeg, ze kijkt er zelfs bij zoals Paul MacCartney, als een natte poedel in de camera. Overdrijven is ook een kunst. Filmpje komt volgens bijschrift op youtube uit 1978. Zeer vroege Kate Bush dus. Haar eerste album 'The Kick Inside' kwam uit in februari van dat jaar. Ze was toen negentien jaar oud en stond meteen op nummer één met 'Wuthering Heights".
donderdag 9 juli 2009
Bijstand?
Ik voerde onlangs met Joshua Livestro een discussie op het weblog De Dagelijkse Standaard over de hoogte van de uitkeringen. De discussie is hier te vinden, ik wil die niet overdoen. Mijn punt was duidelijk: het is geen pretje om van de bijstand, à 640 euro per maand te moeten leven.
Vandaag trof mij dit bericht op geenstijl, waarin het maandbudget van een uitkeringsontvangende dame in beeld komt:
Ik kan van hieruit moeilijk de bedragen checken. Sommige lijken laag (de huur), andere lijken hoog (bellen en uitgaan), sommige zijn normaal (auto). Andere kosten zijn helemaal afwezig. Ze zal toch wel IETS eten? Mij lijkt duidelijk dat zo iemand het niet verdient om van de maatschappij enige ondersteuning te krijgen, anders dan plaatsing in een instituut waar zij onder begeleiding leert om de door haar aangerichte schade te herstellen en in de toekomst te beperken. Maar ja, dat kost ook weer geld en eigenlijk moet je aan zulke mensen helemaal geen geld besteden, vind ik.
Een reactie onder het bericht is duidelijk en to the point:
"Naar dit soort programma’s kan ik dus echt niet kijken. Er ontstaat een vlaag van vreselijke woede in mij, waardoor ik dit soort mensen het liefst met hun kop tegen een muur wil slaan. Dubbeltje op z’n kant is ook zo iets. Mensen hebben 5000 euro schoon in de maand en toch presteren ze het een schuld op te bouwen van een ton. En dan nog jankend voor de camera zitten dat ze geen verjaardagscadeautje kunnen kopen voor hun kind. Zielig."
Hoewel ik me wel afvraag wat er toch voor elementen in onze cultuur zitten die voor zulke uitwassen zorgen, voel ik me op geen enkele manier verantwoordelijk voor de ellende die deze mensen over zichzelf afroepen.
Vandaag trof mij dit bericht op geenstijl, waarin het maandbudget van een uitkeringsontvangende dame in beeld komt:
Ik kan van hieruit moeilijk de bedragen checken. Sommige lijken laag (de huur), andere lijken hoog (bellen en uitgaan), sommige zijn normaal (auto). Andere kosten zijn helemaal afwezig. Ze zal toch wel IETS eten? Mij lijkt duidelijk dat zo iemand het niet verdient om van de maatschappij enige ondersteuning te krijgen, anders dan plaatsing in een instituut waar zij onder begeleiding leert om de door haar aangerichte schade te herstellen en in de toekomst te beperken. Maar ja, dat kost ook weer geld en eigenlijk moet je aan zulke mensen helemaal geen geld besteden, vind ik.
Een reactie onder het bericht is duidelijk en to the point:
"Naar dit soort programma’s kan ik dus echt niet kijken. Er ontstaat een vlaag van vreselijke woede in mij, waardoor ik dit soort mensen het liefst met hun kop tegen een muur wil slaan. Dubbeltje op z’n kant is ook zo iets. Mensen hebben 5000 euro schoon in de maand en toch presteren ze het een schuld op te bouwen van een ton. En dan nog jankend voor de camera zitten dat ze geen verjaardagscadeautje kunnen kopen voor hun kind. Zielig."
Hoewel ik me wel afvraag wat er toch voor elementen in onze cultuur zitten die voor zulke uitwassen zorgen, voel ik me op geen enkele manier verantwoordelijk voor de ellende die deze mensen over zichzelf afroepen.
maandag 6 juli 2009
Ecocity in Freiburg, Duitsland
Bij Freiburg in het zuiden van Duitsland is een hele wijk ingericht als een milieuvriendelijk experiment. De wijk Vauban, genoemd naar de Franse fortenbouwer, is energiezuinig, verkeersluw en innovatief ingericht.
De energiezuinigheid zit'm in het ontwerp en uitvoering van de huizen. Driedubbeldik glas, muren van vijfendertig centimeter en verwarmingsketels die ook nog eens electriciteit leveren. De isolatie is zo goed dat je in de winter net zo goed een paar mensen te eten kunt uitnodigen als dat je de thermostaat opdraait. Water om te wassen wordt gerecycled, net zoals de menselijke compost van de toiletten. Natuurlijk zijn er zonnepanelen en je kunt je huis stoken door houtvezels te verbranden.
In Vauban zijn geen parkeerplaatsen in de straten. Je kunt er fietsen en er rijdt een tram naar het centrum van Freiburg. Wil je toch een auto, dan moet je twintigduizend euro per jaar betalen voor een plaats in een garage aan de rand van de wijk.
De huizen in Vauban zien er op het eerste gezicht heel erg Ikea uit. Als je wat beter kijkt, ontdek je toch het typisch Duitse 'Merhfamilienhaus', de vierlaagse gestapelde wooneenheden die de Duitsers al sinds mensenheugenis op kwalitatief hoog niveau in elkaar sleutelen. Huizen met dikke ramen en muren, keukens waar je kunt zitten eten, een badkamer met een bad - alles wat we in Nederland alleen deden voor heel veel geld, maar wat daar allang gewoon is.
De bevolking van Vauban -5.300 mensen- is overwegend middenklasse, stemt groen, is bovengemiddeld jong en in doorsnee Europees. Leven in Vauban lijkt een beetje op leven onder een stolp, zegt een inwoonster in The Independent: "Ik woon hier zeker niet voor eeuwig."
De energiezuinigheid zit'm in het ontwerp en uitvoering van de huizen. Driedubbeldik glas, muren van vijfendertig centimeter en verwarmingsketels die ook nog eens electriciteit leveren. De isolatie is zo goed dat je in de winter net zo goed een paar mensen te eten kunt uitnodigen als dat je de thermostaat opdraait. Water om te wassen wordt gerecycled, net zoals de menselijke compost van de toiletten. Natuurlijk zijn er zonnepanelen en je kunt je huis stoken door houtvezels te verbranden.
In Vauban zijn geen parkeerplaatsen in de straten. Je kunt er fietsen en er rijdt een tram naar het centrum van Freiburg. Wil je toch een auto, dan moet je twintigduizend euro per jaar betalen voor een plaats in een garage aan de rand van de wijk.
De huizen in Vauban zien er op het eerste gezicht heel erg Ikea uit. Als je wat beter kijkt, ontdek je toch het typisch Duitse 'Merhfamilienhaus', de vierlaagse gestapelde wooneenheden die de Duitsers al sinds mensenheugenis op kwalitatief hoog niveau in elkaar sleutelen. Huizen met dikke ramen en muren, keukens waar je kunt zitten eten, een badkamer met een bad - alles wat we in Nederland alleen deden voor heel veel geld, maar wat daar allang gewoon is.
De bevolking van Vauban -5.300 mensen- is overwegend middenklasse, stemt groen, is bovengemiddeld jong en in doorsnee Europees. Leven in Vauban lijkt een beetje op leven onder een stolp, zegt een inwoonster in The Independent: "Ik woon hier zeker niet voor eeuwig."
Abonneren op:
Posts (Atom)
