Even uit m'n hoofd: een primaire bron is voor een historicus een origineel document, of een ooggetuigeverslag, in alle geval een voorwerp met rechtstreekse betrokkenheid bij enige gebeurtenis.
De Amerikaanse historicus David Kaiser heeft de vrijgegeven documenten, een rapport van de senaat en de memo's betreffende de 'enhanced interrogation' doorgespit en erover geschreven op zijn blog.
Als ik het even cru samenvat, komt zijn verhaal op een paar hoofdpunten uit:
1- Martelen leverde geen informatie op waardoor aanslagen verijdeld zijn, Amerikaanse steden voor onheil behoed zijn of mensenlevens zijn gered.
2- Uit de stukken blijkt dat de misstanden in Abu Ghraib niet toe te schrijven waren aan een paar 'bad apples', maar dat, juist omdat die 'bad apples' vervolgd en veroordeeld zijn, er genoeg aanwijzingen voor vervolging van hoger geplaatsten zijn, nu immers het rapport van de senaat aantoont dat het bevel voor die misstanden van hogerhand kwam.
3- De gebruikte methodes moesten een link tussen Al Qaida en Irak aantonen. Ze werden ingevoerd juist in de opbouw naar de oorlog met Irak. Zo was er dus toch een logische reden voor martelen, namelijk dat de gemartelde persoon gaat zeggen wat je graag wil horen.
Uncle Joe Stalin had het niet beter kunnen doen. Waarom de regering Bush en de neoconservatieven zich altijd zo verbonden voelden met Winston Churchill is bijzonder raadselachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten