Op mijn rondje langs de opiniepagina's kwam ik op een stuk in de New York Times. Dat is toch niet de minste krant en een mooi podium voor iemand's opinie. Ik las in 'Iran's hidden revolution' dat de macht in Iran inmiddels in handen is van een militaire dictator.
De boodschap verbaasde me nogal, omdat ik eraan gewend was geraakt dat Iran bestuurd wordt door twaalf 'wijze mannen', religieuze leiders die de kieslijsten samenstellen, bestuurders en generaals aanwijzen en ga zo maar door. Een fraaie democratie is het niet, maar een militaire dictatuur?
Danielle Pletka, de schrijfster van het stuk, heeft natuurlijk argumenten voor haar stelling.
President Ahmedinejad, zo schrijft ze, heeft zijn presidentschap gebruikt om voormalige wapenbroeders uit de Revolutionaire Garde te benoemen in zijn kabinet. Veertien van de negentien ministers komen uit de Garde, een organisatie die, aldus Pletka, 'ervan verdacht wordt terroristische operaties in de jaren tachtig gesteund hebben'. Zucht. Wie steunde in de jaren tachtig ook weer de mujahedin in Afghanistan (de latere Taliban) en Saddam Hoessein, om maar twee voorbeelden uit de regio te noemen? O ja, de VS.
De echte leider van Iran, Ayatollah Khamenei, steunt Ahmedinejad volgens Pletka omdat hij wel moet. Als het regime wil overleven kan het geen enkele 'zachte' verandering toestaan.
En in de laatste alinea beweert Pletka dan nog dat Iran onder deze veronderstelde militaire dictatuur helemaal geen behoefte heeft aan een dialoog met het westen. Daarmee suggereert ze dat Obama's toenadering tot Iran fout is.
Danielle Pletka werkt op het American Enterprise Institute. Wat dat is, vindt u op deze wiki. 'Een conservatieve en neo-conservatieve organisatie'. Ah ja, dat waren die mensen die ons eerder de succesvolle oorlog in Irak brachten, toch?
En inderdaad, ik vond een interview uit juli 2002 (acht maanden vóór de lancering van 'shock and awe' en die groenige nachtkijkerbeelden uit de omgeving van Bagdad). Daarin zegt mevrouw Pletka in antwoord op de vraag of een militaire aanval op Irak niet lastig gaat worden: "I don't agree with you. I don't want to be cavalier about American forces or about any human life, but I don't believe that the people who allege that this is going to be a monstrous campaign, with lots of deaths and great difficulty, are correct. I think there are plenty of good arguments to be made that this will be easier than a lot of people think."
En zeven jaar later, met de oorlog in Irak nog in volle gang, met dik vierduizend Amerikaanse doden en waarschijnlijk tegen de twee miljoen Iraakse doden en ettelijke vluchtelingen in de regio, wil deze mevrouw mij iets vertellen over het regime in Iran? Misschien dat George W. er in trapte met zijn beperkte verstandelijke vermogens, maar ik wil betere argumenten horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten