Ah.
Even ontspannen na een week kabinetsformatie, WK-voetbal van de onderste plank of nog lager, weer dat heen en weer springt van tien graden naar vijfentwintig (maar met het klimaat gaat het uitstekend!), de economie kapotbezuinigen en andere waanideeën van de vrije markt die eigenlijk bij het rariteitenkabinet van de geschiedenis zouden moeten zijn weggezet - op naar Tanna.
Een ongerept tropisch paradijs met natuur, zee, zon en strand, vriendelijk glimlachende inwoners, een rare John Frum-cultus die de Amerikaanse godheden die welvaart en kauwgom naar de eilanden brachten ten tijde van een of ander Wereldoorlog-conflict moet terugbrengen, een Maori-museum, kano's met uitliggers; met dat alles en zonder natuurlijke rijkdommen zoals chroom, molybdeen, nikkel of lithium en dus ook zonder akelige mijnbouwcoöperaties die er huurlingen heensturen om de omgeving te 'beveiligen', zonder veel rijkdom of bezit waarschijnlijk, met misschien wel prettig lossse sexuele mores die Bengt Danielsson, bemanningslid van de enige echte originele Kon Tiki (zie Heyerdahl, Thor) ooit beschreef in zijn boek Eilanden der Liefde, een antropologisch meesterwerk van de bovenste plank, vooral de foto's.
Het museum. Let op de kassa, beveiligingspoortjes, bodyscanner en geüniformeerde lijfwachten.
Relikieën van de Frum Cultus op Tanna
En mooi dat ik niet ga vertellen waar het ligt. Blijf er maar lekker weg, nare westerlingen met uw zonnebrillen, jetski's, body lotions, alcoholmisbruik en profiteursneigingen. Laat ze met rust, die kannibalennakomelingen! Er liggen al veel te veel suffe witte jachten in die baai. Zeilvolk is net paardenvolk, niks als gezeur over de prijs van het paard, de hoofdstellen, de winterberging, zeilen, lakbeurten, winches, genua's, teakhoutpoetsprodukten en die ene keer dat al het servies door de kabine vloog.
