De trukendoos helemaal open - Phil Keaggy speelt 'Salvation Army Band'

Er is een hoop mogelijk met moderne apparaten. Phil Keaggy demonstreert het hier op zo'n manier dat de techniek niet dominant is, maar alle ruimte laat aan de expressie. Een hele toer, maar het is aan Keaggy wel besteed.

Phil Keaggy is waarschijnlijk één van 's werelds meest begaafde gitaristen, ik zou zeggen op dezelfde hoogte als Tommy Emmanuel. Helemaal thuis op de stalen sixstring, erg folksy, country, down to earth, heel 'Amerikaans' op een bepaalde western manier. Ik zag Keaggy ooit spelen in de Grote Kerk in Gouda, ergens in 1993 geloof ik. Een passende omgeving voor een christelijk muzikant. Keaggy, geboren in 1951 en nu dus bijna zestig jaar oud (je geeft het 'm niet, hij lijkt trouwens sprekend op Paul MacCartney en er zijn mensen die geloven dat hij de echte Paul is, die zoals u weet sinds 1967 of zo niet meer in The Beatles verwijlde wegens dood of anderszins gebaseerde afwezigheid) bekeerde zich op twintigjarige leeftijd tot de heer en hij speelt er geen noot minder om. Waarom zou hij ook. Nee, ik probeer me buiten godsdienstige of economische discussies te houden.
In 1977, net voordat het duistere digitale tijdperk van de jaren tachtig in de muziek de creativiteit ging smoren, bracht Keaggy een live album uit, 'How the west was one'. Ik vond net op youtube een exemplaartje van 'Rejoice' terug, dat ik hier in aangepaste vorm presenteer. Ik knipte er een stukje 'audience pleasing', meeklapgedoe uit. Let ook op de pianopartij. Anyhow, het is een prachtig ding. Alleen audio, vinyl met tikken, maar wel even geremastered. Enjoy.